- ۵ نظر
- ۱۰ آذر ۹۶ ، ۲۲:۳۴
هیچگاه نفهمیدم
چه رازیست بین دل و دستم...
از دستم رفت،به هر چی دل بستم
به تعداد آدم های کره زمین،تفاوت فکر
ونگرش وجود دارد
پس این را بپذیر:
کسی که تفکرش با تو متفاوت است
دشمنت نیست،
انسان دیگریست!
زندگی
ساز دل است
تو نوازنده ی این سازی و بس...
تو اگر شاد زنی شاد شوی
هیچکس قفل بدون کلید نمی سازد
اگر قفلی در زندگیت می بینی،،،
شک نکن اون قفل کلیدی هم داره...
کلید خیلی از قفل های زندگی!!!
سه چیز است.
صبر،آرامش،توکل
وقتی برای دیگران لقمه بزرگتر از دهانشان
باشی،
آنها چاره ای ندارند جز آنکه"خردت"کنند،تا
برایشان انداز شوی.
پس مراقب معاشرت هایت باش...
ساعت زندگیت را به افق آدمهای ارزان قیمت
کوک نکن؛
یا خواب میمانی یا از زندگی عقب...!
صبور بودن عالیترین
نماد ایمان است،
وخویشتن داری
عالیترین عبادت
ناکامی به معنی آزمایش است،
نه شکست...
ونتیجه توکل و اعتماد به خداوند
آرامش درون است
دیروز و فردا با هم دست به یکی کرده اند.
دیروز با خاطراتش مرا فریب داد
وفردا با وعده هایش مرا خواب کرد...
وقتی چشم گشودم امروز گذشته بود...
#آلبر کامو
زندگی مثل پیانو است،
دکمه ها ی سیاه برای غم ها،
دکمه ها ی سفید برای شادی ها...
اما زمانی می تونی زیبا بنوازی که دکمه های
سفید و سیاه را با هم فشار بدی!
روز و شب دارم دعا آرزومه ای خدا دیدن شیش گوشه ی کرببلا
همه رفتن کربلا به دیار نینوا اسم من از قلم افتاده خدا
من و این دیده ی تر من و قلب پرشرر من و یک عکس ضریح کربلا
حرم اربابم حسین صحن بین الحرمین شده فکر و ذکر و خواب هر شبم
همه سوز و ساز من اینه امتیاز من که غلام و سینه چاک زینبم
میرسه تو هیئتا به مشام جان ما بوی دلنواز یاس از علقمه
بَه! که چه غوغا میشه محشری بر پا میشه شب جمعه کربلا با فاطمه
چی میشه روز جزا به سپاس گریه ها ما بشیم از همه آدما جدا
مست شاه نینوا جای جنت خدا ما بشیم ساکن کوی کربلا
درآخر نه رنگ باقی می ماند
و نه نژاد،
تنها چیزی که باقی می ماند
آدم بودن تو ست...
خود را به خدا بپسار،
وقتی که دلت تنگ است،
وقتی که صداقت ها
آلودگی به صد رنگ است،
خود را به خدا بپسار،
چون او ست که بی رنگ است.
از رها کردن نترس
باور کن هیچکس نمی تواند
چیزی که مال توست را از تو بگیرد!
وتمام دنیا،نمی توانند چیزی که
مال تو نیست
را برایت حفظ کنند!
همه چیزساده است
عشق
زندگی
دوت داشتن